De Waterlandse Kunstkring stelt zich ten doel:
Het bevorderen van een optimaal kunstzinnig klimaat in Waterland.
Het onderhouden van een professioneel samenwerkingsverband, waarbinnen aan de leden ruimte geboden wordt voor onderlinge samenwerking, het toetsen van ideëen en het uitwisselen van ervaringen op artistiek niveau.
Het bieden van een platform waarop de aangesloten kunstenaars zich profileren.
De belangrijkste activiteiten van de kunstkring zijn de maandelijkse bijeenkomsten, gezamenlijk museumbezoek, actieve kunstsessies, en de organisatie van een tweejaarlijkse groepsexpositie in de Grote Kerk van Monnickendam.
Hieronder een impressie van de expositie in 2020, gefotografeerd door Joke Trim en Christine Mooijer:
Het schilderen is toch altijd een zoektocht. Ik vind zelf dat dit niet stil moet blijven staan.
Mijn werk is abstract. Een ieder kan er iets in zien en haar eigen beelden op loslaten.
Het maken van beeldjes en beelden is een uitlaatklep voor je creativiteit en schept iets tastbaars voor de toekomst.
Door dieren en mensfiguren te maken kan ik mijn verhaal vertellen.
Het thema van mens en dier als een vergankelijk wezen komt vaak terug in mijn werk.
Vooral de verwantschap met het voorwerp dat in zijn vergankelijkheid een verborgen herinnering oproept is voor mij essentieel.
Mijn werken met keramiek biedt mij de mogelijkheid een onderzoek te doen naar verdieping thematieken, ambachtelijkheid en schoonheid.
Een leven van water, lucht en schepen in aquarel, olieverf en pastel.
Mijn passie voor steen is erg groot. De scherpe en zachte lijnen vormen een harmonie. Het aardse wordt omringd door vorm en kleur.
Het werk van Carolien Broersen wordt gekenmerkt door verwondering over de veelvormigheid van de natuur.
Op mijn eigen manier maak ik bouwwerken van keramiek. Niets is mooier dan de verscheidenheid aan vormen en structuren in de natuur.
In mijn werk breng ik dat wat mij bezig houdt naar buiten. Steekwoorden zijn symbolisme, romantiek, mythen, magisch realisme en hedendaagse kunst.
Als je tekent wat je ziet oefen je het onbevooroordeeld waarnemen van de werkelijkheid.
De enorme rijkdom van thema's die Suriname me bood heeft mijn creatieve leven veranderd. Klei laat me nu niet meer los, het is mijn levensinvulling geworden.
Mijn werk ‘groeit’ als het ware uit mijn handen en mijn beelden krijgen zo meestal een breekbaar, open, aards en dramatisch karakter.
Philine schildert wat ze om zich heen ziet op haar boerderij in Katwoude: portretten naar het leven, dieren en landschappen.
Het landschap/natuur stond land centraal in mijn werk, maar er is een kentering gekomen. De mens mag nu aanwezig zijn, waardoor ik een nieuwe weg ingeslagen ben.
Voor Christine Mooijer is fotografie het schrijven van verhalen. Ze schrijft haar eigen werelden in haar beelden. Werelden waar je jezelf zou kunnen zijn, voor even.